Osocze bogatopłytkowe w medycynie estetycznej

Medycyna estetyczna jest to gałąź medycyny, która w ostatnim czasie bardzo intensywnie się rozwija. Osocze bogatopłytkowe w medycynie estetycznej – przez wiele osób jest ona traktowana, jako coś gorszego lub nie tak bardzo poważnego, jak medycyna konwencjonalna, nazywana też medycyną ratunkową. Do jakiegoś stopnia osoby te mogą mieć oczywiście rację, ale z drugiej strony, warto zwrócić uwagę na to, że medycyna estetyczna nie zajmuje się tylko i wyłącznie bogatymi klientami, którzy chcieliby zatrzymać czas.

Bardzo często pomaga osobom, które borykają się z różnego rodzaju deformacjami swojego wyglądu, co często może powodować na przykład wahania nastroju czy nawet depresję, więc nie można powiedzieć, że medycyna estetyczna jest to coś, co jest jedynie wypadkową medycyny. Dość jednak o samej medycynie estetycznej, tutaj chcielibyśmy omówić kwestie metody stosowanej ostatnio coraz szerzej w medycynie estetycznej, a mianowicie chodzi o stosowanie osocza bogatopłytkowego.

Co to jest osocze bogatopłytkowe?

Surowiec do uzyskania osocza bogatopłytkowego, każdy z nas tak naprawdę ma w swoich żyłach. Krew składa się w większości z osocza oraz z rozpuszczonych w osoczu składników krwi, do których zaliczyć możemy między innymi czerwone krwinki, przeciwciała oraz płytki krwi. Płytki krwi są to wielkościowo najmniejsze składowe naszej krwi i wiele osób kojarzy je zazwyczaj dlatego, że jest to czynnik odpowiedzialny za krzepnięcie krwi. Jeśli mamy płytek za dużo, to oczywiście możemy mieć problem ze zbyt dużym krzepnięciem krwi, jeśli mamy tego składnika zbyt mało, to krew krzepnie zbyt powoli. Różnego rodzaju zaburzenia w ilości płytek krwi, mogą się również manifestować pod postacią chorób takich jak hemofilia. Hemofilia jest to choroba genetyczna, związana z praktycznie całkowitym brakiem krzepliwości krwi.

Nie wystarczy jednak pobrać po prostu od nas krew, aby dostać osocze bogatopłytkowe. Przede wszystkim krew taka musi zostać rozdzielona na składniki krwi. Odbywa się to z wykorzystaniem wirówek laboratoryjnych, które są oczywiście odpowiednio przygotowane do tego, aby pracować z krwią. W takiej wirówce udaje nam się odwirować osocze wraz z płytkami krwi, a następnie samo osocze wraz z płytkami krwi, jest również poddawane dalszej separacji, dzięki czemu dostajemy część czystego osocza oraz pozostałą część osocza z płytkami krwi, których stężenie jest zdecydowanie dużo wyższe, niż występuje naturalnie.

Po co stosuje się osocze bogatopłytkowe

Jak wspomnieliśmy wyżej, osocze bogatopłytkowe zawiera w sobie dużą ilość płytek krwi, ale oprócz płytek krwi, zawiera również w sobie białka, które przede wszystkim działają w naszym organizmie jako takie stymulanty. Innymi słowy, białka te potrafią na przykład pobudzać komórki macierzyste w naszym ciele, do tego, aby te pracowały bardzo intensywnie. To sprawia, że procesy gojenia czy regeneracji zachodzą szybciej. Wspomnieliśmy również, że osocze bogatopłytkowe stosuje się w medycynie estetycznej, ale nie było to wcale pierwsze, zastosowanie osocza bogatopłytkowego, Najpierw osocze bogatopłytkowe przede wszystkim zaczęto stosować w ortopedii na przykład w przypadku różnego rodzaju chorób stawów. Ponieważ wstrzykujemy osocze bogatopłytkowe, w bolące stawy powodujemy, że po pierwsze są one lepiej nasmarowane, a po drugie procesy regeneracyjne zachodzą w nich szybciej. Osocze bogatopłytkowe stosowane było również w dermatologii, w leczeniu takich chorób jak na przykład łysienie plackowate. Odkryto jednakże, że można z powodzeniem stosować osocze bogatopłytkowe w medycynie estetycznej, na przykład w takim celu, aby walczyć z łysieniem czy poprawiać kondycję skóry. W nieco podobny sposób stosuje się kwas hialuronowy. Zresztą te dwie metody konkurują ze sobą na rynku i również o tym powinniśmy sobie porozmawiać.

Co wybrać? Terapię z użyciem osocza bogatopłytkowego, czy terapię z wykorzystaniem kwasu hialuronowego

Użycie osocza bogatopłytkowego, jest to metoda konkurencyjna, do ostrzykiwania kwasem hialuronowym. Zarówno w przypadku kwasu hialuronowego, jak i osocza bogatopłytkowego, mamy do czynienia tak naprawdę ze składnikami naturalnymi, które występują w skórze naszego ciała. Jednak jest między nimi pewna różnica, ponieważ osocze bogatopłytkowe jest to składnik krwi, pobierany od pacjenta, natomiast kwas hialuronowy jest bardzo ciężki do jakiejkolwiek ekstrakcji, więc stosowany jest u ludzi, ale nigdy nie jest tak, że pacjent jest dawcą kwasu hialuronowego. Kwas hialuronowy jest pozyskiwany ze specjalnych komórek hodowanych w laboratorium oraz z kogucich grzebieni, czyli jesteśmy ostrzykiwani DeFacto najczęściej kwasem hialuronowym, pochodzącym od zwierząt (jest tańszy). Najważniejsza różnica, która dzieli te dwie metody, a przynajmniej jeżeli chodzi o efekty, jakie oferują to fakt, że stosowanie kwasu hialuronowego daje efekty szybciej, ponieważ kwas hialuronowy działa jako swego rodzaju wypełniacz. Niestety efekty takiej kuracji utrzymują się krócej. Ostrzykiwanie osoczem bogatopłytkowym powoduje, że co prawda efekty zauważamy później, ale kuracja ta przede wszystkim wpływa na komórki naszej skóry, które mobilizują się do regeneracji. Efekty takiej terapii są dłuższe i wyglądają bardziej naturalnie.